soldier blue

Επιστολή  αρχηγού ινδιάνων στο Πρόεδρο των τότε ΗΠΑ

Παλιά, σε ένα σχολικό βιβλίο του Γυμνασίου του ΟΕΔΒ, υπήρχε μια φορά και ένα καιρό, το γράμμα ενός αρχηγού ινδιάνικης φυλής, του Σηάτλ, προς το πρόεδρο της Αμερικής  Φραγκλίνο Πηρς (1853-1857), όταν αυτός ζήτησε από τον Σηάτλ να πουλήσει στη κυβέρνηση τη γη του.

Η επιστολή, δόθηκε στη δημοσιότητα από την Αμερικάνικη κυβέρνηση μετά από αρκετά χρόνια, το 1976 στον εορτασμό των 200 ετών από τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας. Είναι ένα κείμενο προφητικό που πρέπει να χρονολογείται από 1854! Το κείμενο αυτό, εμάς, ποτέ δεν μας δίδαξαν. Το βρήκαμε όμως γιατί τα γραπτά μένουν.

Ο αρχηγός ήταν ο See-at-la και η φυλή ήταν οι Suquamish.

Η τότε κυβέρνηση τους είχε ανακοινώσει τη πρόθεση να αγοράσει τη γη τους και να τους μεταφέρει σε άλλο τόπο για να ζήσουν. Κάτι που έγινε τελικά συστηματικά σε βάρος όλων των ινδιάνων της Αμερικής με αποτέλεσμα τη δραματική μείωση των πληθυσμών τους.

Αργότερα, όταν είχε πεθάνει ο αρχηγός αυτός (1866), το όνομά του δόθηκε στη πόλη Σηάτλ.

Πρέπει να πούμε πως η πρόταση αυτής της αγοραπωλησίας ήταν ξένη στις αντιλήψεις και το τρόπο ζωής των Ινδιάνων. Ο δεσμός τους με τη φύση ήταν, ιερός όπως ἡ αδελφική αγάπη.

Ο Σηάτλ μιλάει με υπερηφάνεια και σεβασμό στη παράδοση και το τρόπο σκέψης της φυλής του, ένα τρόπο που διαφέρει από τις υλικές αξίες και το κατακτητικό πολιτισμό των λευκών αποίκων.

Η επιστολή

«Ο μεγάλος αρχηγός στην Ουάσιγκτον μηνάει πώς θέλει να αγοράσει τη γη μας. Ο μεγάλος αρχηγός μηνάει ακόμα λόγια φιλικά και καλοθέλητα. Καλοσύνη του, γιατί ξέρομε πώς αυτός λίγο τη χρειάζεται αντίστοιχα τη φιλία μας. Τη προσφορά του θα τη μελετήσαμε, γιατί ξέρομε πώς, αν δεν το πράξουμε, μπορεί ο λευκός να προφτάσει με τα όπλα και να πάρει τη γη μας.

Πώς μπορείτε να αγοράζετε ή να πουλάτε τον ουρανό - τη ζέστα της γης; Για μάς μοιάζει παράξενο. Η δροσιά του αγέρα ή το άφρισμα του νερού ωστόσο δε μας ανήκουν. Πως μπορείτε να τα αγοράσετε από μας; Κάθε μέρος της γης αυτής είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε αστραφτερή πευκοβελόνα, κάθε αμμούδα στις ακρογιαλιές, κάθε θολούρα στο σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο και κάθε ζουζούνι πού ζουζουνίζει είναι στη μνήμη και στην πείρα του λαού μου, ιερό.

Ξέρομε πώς ο λευκός δεν καταλαβαίνει τούς τρόπους μας. Τα μέρη της γης, το ένα με το άλλο, δεν κάνουν γι' αυτόν διαφορά, γιατί είναι ένας ξένος πού φτάνει τη νύχτα και παίρνει από τη γη όλα όσα του χρειάζονται. Η γη δεν είναι αδελφός του, αλλά εχθρός πού πρέπει να τον καταχτήσει, και αφού τον καταχτήσει, πηγαίνει παρακάτω. Με το ταμάχι πού έχει θα καταπιεί τη γη και θα αφήσει πίσω του μια έρημο. Η όψη πού παρουσιάζουν οι πολιτείες σας, κάνει κακό στα μάτια του ερυθρόδερμου. Όμως αυτό μπορεί και να συμβαίνει επειδή ο ερυθρόδερμος είναι άγριος, και δεν καταλαβαίνει.

Αν αποφασίσω και δεχτώ, θα βάλω έναν όρο. Τα ζώα της γης αυτής ο λευκός θα πρέπει να τα μεταχειριστεί σαν αδέρφια του. Τί είναι ο άνθρωπος δίχως τα ζώα; Αν όλα τα ζώα φύγουν από τη μέση, ο άνθρωπος θα πεθάνει από μεγάλη εσωτερική μοναξιά, γιατί όσα συμβαίνουν στα ζώα, τα ίδια συμβαίνουν στον άνθρωπο. Ένα ξέρομε, πού μπορεί μια ημέρα ο λευκός να το ανακαλύψει: ο Θεός μας είναι ο ίδιος Θεός. Μπορεί να θαρρείτε πώς Εκείνος είναι δικός σας, όπως ζητάτε να γίνει δική σας ἡ γη μας. Αλλά δεν το δυνόσαστε. Εκείνος είναι Θεός των ανθρώπων. Και το έλεός Του μοιρασμένο απαράλλακτα σε ερυθρόδερμους και λευκούς. Αυτή η γη Του είναι ακριβή. Όποιος τη βλάφτει, καταφρονάει το Δημιουργό της. Θα περάσουν οι λευκοί - και μπορεί μάλιστα γρηγορότερα από άλλες φυλές. Όταν μαγαρίζεις συνέχεια το στρώμα σου, κάποια νύχτα θα πλαντάξεις από τις μαγαρισιές σου.

Όταν όλα τα βουβάλια σφαχτούν, όταν όλα τα άγρια αλόγατα μερέψουν, όταν την ιερή γωνιά του δάσους τη γιομίσει το ανθρώπινο χνώτο και το θέαμα των φουντωμένων λόφων το κηλιδώσουν τα σύρματα του τηλέγραφου με το βουητό τους, τότες που να βρεις το ρουμάνι; Που να βρεις τον αϊτό; Και τί σημαίνει να πεις έχε γειά στο φαρί σου και στο κυνήγι; Σημαίνει το τέλος της ζωής και την αρχή του θανάτου.

Πουθενά δε βρίσκεται μια ήσυχη γωνιά μέσα στις πολιτείες του λευκού. Πουθενά δε βρίσκεται μια γωνιά να σταθείς να ακούσεις τα φύλλα στα δέντρα την άνοιξη ή το ψιθύρισμα πού κάνουν τα ζουζούνια πεταρίζοντας. Όμως μπορεί, επειδή, καταπώς είπα, είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω - μπορεί μονάχα για το λόγο αυτόν ο σαματάς να ταράζει τα αυτιά μου.

Μα τί μένει από τη ζωή, όταν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αφουγκραστεί τη γλυκιά φωνή που βγάνει το νυχτοπούλι ή τα συνακούσματα των βατράχων ολόγυρα σε ένα βάλτο μέσα στη νυχτιά; Ο ερυθρόδερμος προτιμάει το απαλόηχο αγέρι λαγαρισμένο από την καταμεσήμερη βροχή ή μοσχοβολημένο με το πεύκο. Του ερυθρόδερμου του είναι ακριβός ο αγέρας, γιατί όλα τα πάντα μοιράζονται την ίδια πνοή - τα ζώα, τα δέντρα, οι άνθρωποι. Ο λευκός δε φαίνεται να δίνει προσοχή στον αγέρα πού ανασαίνει. Σαν ένας πού χαροπολεμάει για μέρες πολλές, δεν οσμίζεται τίποτα.

Αν ξέραμε, μπορεί να καταλαβαίναμε - αν ξέραμε τα όνειρα του λευκού, τις ελπίδες πού περιγράφει στα παιδιά του τις μακριές χειμωνιάτικες νύχτες, τα οράματα πού ανάφτει στο μυαλό τους, ώστε ανάλογα να δέονται για την αυριανή. Αλλά εμείς είμαστε άγριοι. Μας είναι κρυφά τα όνειρα του λευκού. Και επειδή μας είναι κρυφά, θα εξακολουθήσομε το δρόμο μας. Αν τα συμφωνήσομε μαζί, θα το πράξομε, για να σιγουρέψομε τις προστατευόμενες περιοχές πού μας τάξατε. Εκεί θα ζήσομε, μπορεί, τις μετρημένες μέρες μας καταπώς το θελήσαμε.

Όταν ο στερνός ερυθρόδερμος λείψει από τη γη, και από τη μνήμη δεν απομείνει παρά ὁ ίσκιος από ένα σύννεφο πού ταξιδεύει στον κάμπο, οι ακρογιαλιές αυτές και τα δάση θα φυλάγουν ακόμα τα πνεύματα του λαού μου - τι αυτή τη γη την αγαπούν, όπως το βρέφος αγαπάει το χτύπο της μητρικής καρδιάς.

Αν σας την πουλήσομε τη γη μας, αγαπήστε την, καθώς την αγαπήσαμε εμείς, φροντίστε την, καθώς τη φροντίσαμε εμείς, κρατήστε ζωντανή στο λογισμό σας τη μνήμη της γης, όπως βρίσκεται τη στιγμή πού την παίρνετε, και με όλη σας τη δύναμη, με όλη την τρανή μπόρεσή σας, με όλη την καρδιά σας, διατηρήστε τη για τα τέκνα σας, και αγαπήστε την, καθώς ο Θεός αγαπάει όλους μας.

Ένα ξέρομε - ο Θεός σας είναι ο ίδιος Θεός. Η γη Του είναι ακριβή. Ακόμα και ο λευκός δε γίνεται να απαλλαχτεί από την κοινή μοίρα».

See-at-la

Μετά από αυτά τα υπέροχα λόγια, σαν προφητεία ένα πράγμα, θα σας προτείνω να δείτε αυτές τις ταινίες που έχουν σχέση αρχίζοντας από τη πρώτη από τη σειρά που σας τις ονομάζω.

soldier blue (στρατιώτης μπλου του Ραλφ Νέλσον)

dances with wolves (χορεύοντας με τους λύκους  του Κέβιν Κόστνερ)

the new world (ο θαυμαστός καινούριος κόσμος του Τέρενς Μάλικ)

wind talkers (ο κωδικός νάβαχο)

Τα φτερά του αετού

ο τελευταίος των Μοϊκανών

κογιανισκάτσι

Φυλές ερυθρόδερμων που γνωρίζω από το κινηματογράφο:

ιρακουά, σιού, σεϊέν, νάβαχο, μοϊκανοί, μαυρόποδες, καϊόβα, μοχόκ, γιούρον, σοσόνι, αράπαχο, σέμινολ, κομάντσι, απάτσι, τσερόκι, κρόου. Ωστόσο αναφέρονται περίπου 300 διαφορετικές φυλές. Στις περισσότερες ταινίες οι ερυθρόδερμοι είναι: κακοί, αιμοβόροι, πρωτόγονοι πολεμιστές, βάρβαροι, άγριοι, άνανδροι, έχουν γεροδεμένα σώματα και κυκλοφορούν σχεδόν γυμνοί. Με βάση τα διάφορα σενάρια western, οι "γενναίοι" άποικοι , οι σεμνοί, οι δίκαιοι "ανώτεροι λευκοί",  οι πάνοπλοι, τους εξοντώνουν γιατί πάντα αναγκάζονται καθώς οι ερυθρόδερμοι δεν τους αφήνουν άλλη λύση!

Γιατί αναρτώ αυτό το κείμενο;

Μα για να καταλάβουμε πως δεν είμαστε μόνο εμείς "πολιτισμένοι" σε αυτή τη γη.